Duże znaczenie dla powstawania owrzodzeń w żołądku i dwunastnicy ma sposób odżywiania

Duże znaczenie dla powstawania owrzodzeń w żołądku i dwunastnicy ma sposób odżywiania.
Szipaezow na podstawie 30-letniego doświadczenia podaje, że w ogromnej większości przypadków chorzy na wrzód prowadzili nieregularny tryb życia i przeważnie jadali dwa razy dziennie, rano przed pracą i wieczorem.
Przerwa między posiłkami wynosiła 10, a czasem i więcej godzin.
W materiale Sziptiezawa największa liczba chorych przypadała na mężczyzn i kobiety w wieku od 30 do 50 lat (81,4 %).
Zwłaszcza dla profilaktyki powstawania wrzodu i jego nawrotów konieczne jest racjonalne, regularne odżywianie.
W powstawaniu wrzodu żołądka i dwunastnicy gra rolę wiele przyczyn, decydującą rolę w rozwoju tej choroby ma układ nerwowy.
Rolę czynnika neurogennego w patogenezie choroby wrzodowej omówił u nas wyczerpująco Tempka na XIV Uzdrowiskowym Zjeździe Lekarzy w Krynicy (13.
X.
1950).
Symptomatologia kliniczna wrzodu żołądka i dwunastnicy jest ogólnie znana.
W wywiadzie stwierdzamy występowanie silnych bólów kurczowych, pozostających w związku z czasem spożycia pokarmów.
Choroba ciągnie się latami, pogarsza się zwykle na wiosnę i na jesieni, często występuje zgaga, odbijania po jedzeniu.
Zjawiające się niekiedy wymioty zawierają duże ilości kwasu solnego, stolce są często zaparte.
Sok żołądkowy zawiera zwykle na czczo duże ilości wolnego kwasu solnego, zwłaszcza w przypadkach świeżego wrzodu w okolicy odźwiernika lub dwunastnicy.
Nadkwaśność jest szczególnie silna podczas badania frakcyjnego i wykazuje wartości wzrastające o typie schodkowatym: Sok żołądkowy jest wówczas zwykle przezroczysty i istnieje mała różnica pomiędzy kwaśnością ogólną i wartością dla wolnego kwasu solnego.
Postępowanie lecznicze zależy w dużej mierze od tego, czy chory znajduje się w okresie bezpośrednio po większym krwotoku, czy też nie stwierdzamy znaczniejszego krwawienia.
W pierwszym -przypadku w ciągu kilku dni następujących bezpośrednio po krwotoku stosujemy głodówkę, podajemy płyny pozajelitowo, roztwór fizjologiczny soli w postaci wlewań podskórnych glukozę hipertoniczną dożylnie, doustnie podajemy jedynie niewielkie ilości zimnych płynów.
Nie należy podawać lewatyw odżywczych, gdyż pobudzają one przewód pokarmowy do ruchów robaczkowych.
Po kilku dniach (3-6), gdy upewnimy się, że krwawienie mija, przechodzimy do żywienia przez usta.
W okresie pierwszym, jeżeli jest to konieczne, wykonujemy przetaczanie krwi lub osocza, podajemy też dożylnie przetwory aminokwasowe (np.
amigen).
Peros podajemy mleko, kaszki, grysik, mannę, żelatynę, masło i przechodzimy do jednej z powszechnie używanych diet
[patrz też: , , ]
[podobne: ośrodek terapii uzależnień nfz, stomatolog na nfz bydgoszcz, reishi zarodniki ]