Nauka Pawłowa udowodniła, że wszelkie bodźce biologiczne działają na nasz ustrój nie bezpośrednio, a przez układ nerwowy, fakt ten ma ogromne znaczenie również i dla rozwoju leczenia dietetycznego.

według Tarejewa).
Przez stosowanie odpowiednich diet można, więc wpływać na obniżenie lub podwyższenie pobudliwości układu nerwowego w kierunku przez nas pożądanym, a tym samym wpływać leczniczo na przebieg procesu chorobowego.
Nauka Pawłowa udowodniła, że wszelkie bodźce biologiczne działają na nasz ustrój nie bezpośrednio, a przez układ nerwowy, fakt ten ma ogromne znaczenie również i dla rozwoju leczenia dietetycznego.
Nauka polska dała również poważny wkład do fizjologii i kliniki przewodu pokarmowego.
Cały szereg naszych badaczy i klinicystów ogłosiło wiele cennych prac o wydzielaniu żołądkowym (Mikołaj Rajchman), zaparciu nawykowym (Teodor Dunin), wydzielaniu trzustki, działaniu histaminy na gruczoły żołądka (Leon Popielski).
Znane są powszechnie prace Marcelego Nenckiego nad rozkładem ciał białkowych (indol, skatol), nad enzymami, wpływem soków trawiennych na toksyny.
Szczególną pozycję zajmuje w naszej gastrologii Walery Jaworski, który ogłosił szereg cennych prac z dziedziny patologii i lecznictwa przewodu pokarmowego.
W roku 1889 wydał Jaworski doskonały podręcznik Zarys patologii i terapii chorób żołądka, który doczekał się trzech wydań.
W r.
1888 Jaworski opisał zmiany w śluzie żołądkowym pod wpływem soku żołądkowego, tzw.
ślimacznice Jaworskiego, w 1889 opisał pałeczki wydzielające kwas mleczny – pałeczki Jaworskiego.
Pałeczki te zostały znacznie później opisane w Niemczech przez Opplera i Boasa.
Wielkie zasługi położył też Jaworski w badaniu wydzielania żołądkowego (miareczkowanie kwasu solnego, próbne śniadanie białkowe itp.
).
Wysiłkiem różnych badaczy poznano fizjologię trawienia, jego patologię, przekonano się, że działalność przewodu pokarmowego stanowi jedynie jedno z ogniw zjawisk i przemian zachodzących w ustroju.
Ustalono, że działalność przewodu pokarmowego zależy nie tylko od stanu i pracy wielkich gruczołów trawiennych, wątroby i trzustki, ale że jest ściśle związana z pracą nerek, układem wegetatywnym, a zwłaszcza korą mózgową.
Te nowe odkrycia pozwoliły nam głębiej ując zjawiska zachodzące w przewodzie pokarmowym i skuteczniej leczyć powstające w nim zmiany chorobowe.
Dziś nie uważamy np.
wrzodu lub opadnięcia żołądka za zmiany tylko miejscowe.
1.
CHOROBY PRZEŁYKU W chorobach przełyku, w których dochodzi do utrudnienia przechodzenia pokarmów do żołądka, odżywianie dietetyczne musi/uwzględniać dwa zasadnicze punkty: 1.
Zapewnienie możliwie najlepszego składu pokarmów dla zapobiegnięcia niedoborom ilościowym i jakościowym.
2.
Dobór takiego składu pokarmów, które najmniej drażnią mechanicznie i chemicznie chorą ścianę przełyku
[podobne: , , ]
[więcej w: przychodnia mswia warszawa, obrusy allegro, zupa z soczewicy kalorie ]