ODŻYWIANIE SPORTOWCÓW

8.
ODŻYWIANIE SPORTOWCÓW Jesteśmy obecnie świadkami coraz to wspanialszych wyników we wszystkich gałęziach sportu.
Z tabeli szczytowych wyczynów zostają wymazywane jedne rekordy po drugich, a wyniki osiągane dawniej przez pojedynczych asów przekraczane są przez dziesiątki zawodników.
Postęp ten zawdzięczamy dużemu napływowi talentów spośród mas pracujących, jak również racjonalnej, opartej o naukowe podstawy metodzie treningu, opiece lekarskiej i odpowiedniemu odżywianiu.
Dla uzyskania dobrych wyników potrzebny jest talent, wytrwała praca i odpowiednie odżywianie: Wszyscy trenerzy i znawcy sportu są zdania, że odpowiednie pożywienie jest jednym z podstawowych czynników sukcesów sportowych i wywiera decydujący wpływ na przebieg treningu.
Dawniej nie poświęcano znaczniejszej uwagi zagadnieniom odżywiania sportowców.
W Anglii w ubiegłym stuleciu uważano, że najlepszym pożywieniem dla bokserów i biegaczy jest surowe mięso wołowe.
Istniał wówczas przesąd, że surowe mięso daje najwięcej siły.
Sportowcy angielscy nie pili wówczas mleka, ale piwo.
Obecnie w miarę rozwoju nauki o odżywianiu zmieniły się, również zasadniczo nasze poglądy na zagadnienie odżywiania sportowców, a wychowanie fizyczne zostało oparte na podstawach naukowych.
Sportowcy i trenerzy rozumiej ą dziś, że poziom wyczynów zależy w znacznej mierze od rodzaju odżywiania.
Podczas wysiłku sportowego zostaje wydatkowana znaczna ilość energii.
W czasie zawodów utrata energii może przewyższyć 10-krotnie, a nawet i więcej ilość utraconej energii w czasie spoczynku.
Poniżej przytaczamy tabelę przedstawiającą utratę energii w rozmaitych gałęziach sportu (według Pitanie sportsmena.
Farfel i Łifszyc – Moskwa 1950).
Ilość energii wydatkowana w czasie treningów zależy ód czasu trwania i jego intensywności.
W czasie 2-godzinnego treningu lekkoatletycznego zawodnik zużywa przeciętnie 1000-1200 kał.
Jeżeli dodamy do tego 2500 kal.
jako ogólne zużycie energii na dobę, to otrzymamy 3500-3700 kal.
(Farfel i Lifszyc).
Przy wykonywaniu intensywnego treningu na długie dystanse zużycie energii jest oczywiście większe i dochodzi do 4500-5000 kal.
na dobę, u narciarzy ilość ta może dochodzić do 8000 kal.
Według Sidorowicza (Odżywianie sportowców.
W-wa 1949) normy dla seniorów i juniorów w rozmaitych gałęziach sportu są jednakowe, dla kobiet niższe około 10 %.
SKŁAD RACJI POKARMOWEJ SPORTOWCA W pożywieniu należy zapewnić sportowcowi odpowiednią ilość białka (w czasie treningu nie mniej niż 2 g na kg wagi).
Białko powinno być podawane głównie w postaci pełnowartościowego i dobrze przyswajalnego białka pochodzenia zwierzęcego (około 3/4 racji białkowej)
[patrz też: , , ]
[patrz też: u ginekologa badanie, cena rezonansu magnetycznego głowy, ile kosztują badania okresowe do pracy ]